Η Σόνια είναι καθηγήτρια φιλόλογος σε ένα προαστιακό γυμνάσιο. Αντιμέτωπη με τη δυσκολία της διδασκαλίας και μετά την αναχώρηση του συζύγου της, είναι στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού. Όλα πάνε στραβά, όταν αρπάζει ένα όπλο που βρέθηκε στην τσάντα ενός από τους μαθητές της. Μέσα στη σύγχυση, ένας πυροβολισμός ακούγεται, ο μαθητής τραυματίζεται και η Σόνια ξαφνικά συμμετέχει σε μια πραγματική ομηρία. Ανάμειξη αστυνομικών και πολιτικών, πανικός των γονέων, αντιδράσεις του διευθυντή και των άλλων εκπαιδευτικών
Δεν υπάρχουν καθρέφτες, δεν υπάρχουν παράθυρα, δεν υπάρχουν βιβλία. Δεν υπάρχει ύπνος, ούτε καν δάκρυα. Το εγκληματικό τους παρελθόν, οι αντιδικίες, οι διαξιφισμοί, οι ειρωνείες, οι ηθικοί και μη εκβιασμοί, τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι τελείως παράλογο να προσπαθούν να ξεχάσουν την παρουσία των άλλων.
Η ειρωνεία βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη κόλαση δεν προσφέρει πυρωμένα σίδερα και φωτιές σαν μαρτύριο, αλλά την ταπείνωση και τον εξευτελισμό των χαρακτήρων καθώς αυτοί αποκαλύπτονται μεταξύ τους. Εδώ οι ψυχές απογυμνώνονται από τα μυστικά τους και εκτίθενται στο ανελέητο φως της κόλασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου